Animoterapia czyli terapia ze zwięrzętami

Zooterapia albo inaczej ANIMOTERAPIA , czyli rola zwierząt w terapii osoby chorej. Zooterapia to metoda leczenia drogą oddziaływania na pacjenta poprzez obecność zwierzęcia.

Dla każdego człowieka, a w szczególności osoby chorej kontakt ze zwierzęciem jest ogromnie ważny. Dotyk odgrywa bardzo duże znaczenie w procesie leczenia i terapii. Często próg odczuwania u osób chorych jest zaburzony. Jedne potrzebują więcej stymulacji inne są bardziej wrażliwe na bodźce płynnące z zewnątrz. Ale u każdego pacjenta znaczenie dotyku odgrywa kluczową rolę w procesie terapii. Nie ma terapii bez dotyku. Kontakt z lekarzem, terapeutą czy rodzicem zawsze wiąże się z dotykiem. Terapeutą może być również zwierzę. Każde zwierzę to istota żywa, delikatna, ciepła.Można ją dotykać, głaskać, przytulać, brać na ręce czy na kolana, a nawet całować. Łagodne dotykanie, głaskanie i masaż stymuluje wydzielanie endorfin, czyli naturalnych substancji przeciwbólowych.Pobudza także funkcje odpornościowe naszego organizmu i obniża poziom hormonów stresu – kortyzolu i noradrenaliny.

Zwierzęta działają na nas uspokajająco i rozluźniająco dlatego, że przyjmują nas bezkrytycznie takimi jakimi jesteśmy. Czynnik ten odgrywa istotne znaczenie w procesie terapii osób chorych. Pomaga im to zaakceptować siebie, takimi jakie są. Psy, koty, konie czy delfiny zachowują się w sposób naturalny, co pozwala pacjentom również zachowywać się w sposób naturalny i spontaniczny. Innym pozytywnym efektem kontaktu ze zwierzęciem jest radość jaką z niego czerpie osoba chora. Zwierzęta są źródłem dobrego humoru, śmiechu i zabawy. A każdy wie, że śmiech to zdrowie.

Już od wielu lat w Stanach Zjednoczonych przeprowadzane są badania nad rolą zwierząt w procesie terapii i leczenia ludzi chorych.Udowodniono, że obecność psów i kotów ma pozytywny wpływ na psychikę ludzką, powodując odprężenie i poprawę nastroju, co dodatnio wpływa na relacje lekarz-pacjent. Związane jest to z obniżeniem ciśnienia krwi i zwolnieniem akcji serca człowieka. Każdy z nas sam pewnie nieraz doznał uczucia odprężenia głaskając swojego pupila. Istnieją powszechne opinie o leczniczym wpływie kotów, tulących się do ludzi chorych, sprawiając im ulgę. Terapeutyczna rola kota polega na tym, że wokół własnego ciała kot wytwarza neutralną elektrostatycznie dodatnią strefę. Powoduje to u ludzi chorych uczucie ulgi, odprężenia, lepsze samopoczucie oraz polepszenie przebiegu choroby.

Od niedawna w naszym kraju wzrosło zainteresowanie nad wpływem zwierząt na proces zdrowienia osób dotkniętych różnymi zaburzeniami i chorobami. Przede wszystkim kładzie się nacisk na rehabilitację dzieci, z tego względu, że dzieci szybciej niż osoby dorosłe uczą sie nowych umiejętności i szybciej przyzwyczajają się do zmian w swoim otoczeniu. Chciałabym tu podkreślić, że zooterapia odgrywa również istotne znaczenie podczas procesu leczenia osób dorosłych. Wymaga to jedynie innych technik i metod dostosowanych do indywidualnych potrzeb pacjentów.

Wielu ludzi słyszało o hipoterapii, gdzie zwierzęcym terapeutą jest koń. Coraz popularniejsza staje się dogoterapia, czyli oddziaływanie za pomocą psiego terapeuty .

Należy pamiętać o tym, że obojętnie, czy terapia bedzie odbywała się z udziałem psa, konia czy kota lub innego zwierzęcia, zawsze powinna odgrywać ona rolę wspomagania procesu leczenia i rozwoju. Każde z tych zwięrząt jest zdolne do poświęcenia się danej osobie tylko kilkadziesiąt minut (do 1 godziny) w ciągu dnia, natomiast zajęcia terapeutyczne często trwają kilka godzin dziennie. Kontakt ze zwierzętami jest często ogromną motywacją dla dzieci i dorosłych, może również posłuzyć jako nagroda za wykonanie pożądanej, długo wyczekiwanej czynności.

Jest kilka nazw związanych z terapią ze zwierzętami :

Felinoterapia

Nazwa felinoterapia pochodzi od łacińskiego słowa Felis ( kot ) oraz greckiego therapeia ( opieka, leczenie ) Jest to jedna z form  zooterapii lub inaczej animaloterapii. Opiera się na  założeniu, że kontakt ze zwierzęciem przyczynia się do poprawy zdrowia fizycznego i psychicznego człowieka. Jest to terapia przełamująca różne ograniczenia, ułatwiająca komunikację, rozwijająca zdolność okazywania uczuć i emocji.

Felinoterapia ma zastosowanie w terapii osób niepełnosprawnych umysłowo i ruchowo, dzieci z zespłem Aspergera, dzieci nadpobudliwych, dzieci autystycznych, dzieci z zespołem Downa, dzieci z zaburzeniami zachowania i emocji, dzieci z zaburzeniami lękowymi, dzieci nieśmiałych i zahamowanych społecznie, przy różnych zaburzeniach i problemach u ludzi dorosłych i starszych.

Zajęcia felinoterapii odbywające się regularnie przynoszą wiele pozytywnych efektów zarówno pedagogicznych, jak i terapeutycznych. Mogą być prowadzone w niewielkich grupach, lub w indywidualnej pracy terapeutycznej z dziećmi. W terapii indywidualnej kot redukuje opór związany ze stresem podczas pierwszych wizyt. Kot staje się wspólną płaszczyzną do dialogu dla dziecka i terapeuty. Na zajęciach grupowych z udziałem kota zachodzi bezpośredni kontakt z kotem: głaskanie kota, zabawa z kotem, karmienie kota. Terapię urozmaica się opowieściami o kotach, rozmową na temat kotów i zwierząt. Pomocne jest połączenie felinoterapii z innymi technikami: muzykoterapią, biblioterapią i arteterapią: przedstawianie kotów za pomocą różnych technik plastycznych.

O wykorzystywaniu kotów w terapiach mówi się coraz częściej. W wielu krajach ten rodzaj terapii od dawna cieszy się uznaniem. W Polsce felinoterapia nie zdobyła jeszcze popularności. Najczęściej stosowaną formą animaloterapii jest dogoterapia, jednak praktycznie każde zwierzę może być wykorzystywane jako element terapii.  W Szwecji felinoterapia jest stosowana na szeroką skalę u dzieci autystycznych. Zauważono, że kot potrafi przeniknąć do ich zamkniętego świata. Dzieci stają się bardziej otwarte, uspokajają się. Kot pomaga im przełamywać lęki i nabierać zaufania do otaczającego ich świata. Kontakt z kotem pomaga im nawiązywać kontakty z ludźmi, okazywać uczucia. Jest pomostem między ich światem a naszym.

Felinoterapia okazuje się skuteczna w przypadku wielu dzieci, którym nie pomogła dogoterapia. Pies dla niektórych osób jest zbyt absorbujący, głośny i bezpośredni. U takich osób kot zyskuje sympatię swoim spokojem. Liczne badania dowodzą jak dobroczynne jest przebywanie w towarzystwie kota.  Prowadzone od lat siedemdziesiątych badania pokazały, że nawet krótkie spotkania ze zwierzętami mają dobroczynny wpływ na zdrowie i psychikę człowieka. Przebywanie z kotem przynosi radość życia, stymuluje ruch i aktywność. Podwyższa poziom bezpieczeństwa, redukuje lęki. Zabawa z kotem obniża poziom cholesterolu, ciśnienie krwi, normuje rytm serca. Ryzyko zawału serca spada o 3 proc.

W przeciwieństwie do psów kot do felinoterapii nie potrzebuje tresury. Wystarczy jak zachowuje się w swój naturalny sposób. Kontakty z kotem wspaniale rozwijają wrażliwość u dzieci, uczą empatii. Dziecko w naturalny sposób rozpoznaje sygnały wysyłane przez zwierzę i reaguje na nie, często okazuje uczucia. Kot wspaniale uczy doświadczać otoczenie, motywuje je do cierpliwości i samokontroli. Fizyczny kontakt z kotem ( głaskanie, przytulanie ) stymuluje organizm człowieka do wytwarzania endorfin, pobudza układ odpornościowy i odpręża.

Hipoterapia 

czyli kontakt z końmi jest również coraz bardziej popularną formą leczenia i terapii. Dużo osób, które korzystają z zabiegów hipoterapeutycznych po kilku tygodniach terapii osiąga postępy w kodowaniu prawidłowego wzorca chodu, normalizację napięcia mięśniowego, doskonalenie równowagi i orientacji w przestrzeni oraz poczucia rytmu, a także stymulację czucia powierzchniowego. Hipoterapia są to zajęcia prowadzone ze specjalnie przygotowanym do tego koniem oraz terapeutą na zlecenie i pod kontrolą lekarza. Koń dobrany do zajęć hipoterapeutycznych musi być łagodny, posłuszny, o odpowiedniej budowie i wieku. Zwierzęta dobierane są również do wieku raz wzrostu chorego, a także do jego potrzeb rehabilitacyjnych. Terapia z koniem powoduje korygowanie postawy ciała, ma działanie motywacyjne, ułatwia kontakt z przyrodą, zwiększa poczucie własnej wartości i pozytywnie rozwija kontakty społeczne. Bardzo korzystnie wpływa również na dzieci autystyczne, bowiem konie wykazują wiele podobieństw w postrzeganiu świata, komunikowaniu się i reagowaniu do osób z autyzmem.

Dogoterapia

- zwana również kynoterapią jest to forma leczenia przeprowadzana z pomocą odpowiednio dobranego psa. Poprzez tą metodę leczone są zaburzenia w sferze społecznej, psychicznej, fizycznej i intelektualnej. Najlepiej jeśli zajęcia są prowadzone indywidualnie, albo w bardzo małych grupach (2-3 osobowych), wtedy dają najlepsze efekty. Przed rozpoczęciem terapii z psem powinno nastąpić zapoznanie i działania, które mają na celu przezwyciężenie lęku przed psem. Następnie są prowadzone już właściwe działania terapeutyczne. W dogoterapii ważny jest odpowiedni dobór psa. Musi to być pies społeczny, nie grożny, przyjacielsko nastawiony, przewidywalny i posłuszny. Najczęściej wykorzystywaną rasą w terapii jest Golden Retriever; Labrador Retriever oraz Cavalier King Charles Spaniel. Odrzuca się zwykle rasy obronne, stróżujące i bojowe. Nie ma jednak reguły co do rasy psa. Każdy pies jest osobno tresowany, sprawdzany i poddawany testom, a po przejściu ich pozytywnie może być wykorzystywany do zajęć z chorymi. W Polsce istnieją organizacje, które zajmują się zrzeszaniem osób prowadzących dogoterapię. Jest to Polski Związek Dogoterapi oraz Polskie Towarzystwo Kynoterapeutyczne.

 Terapia ze świnkami

Zaskoczeni? A jednak. Pewien holenderski fizjoterapeuta, wpadł na niecodzienny sposób leczenia przeznaczony dla osób starszych. Do swojej terapii zaczął wykorzystywać miniaturowe świnki które, jak się okazało, wpływają na poprawę kondycji oraz problemy fizyczne. Ponadto, ich obecność wprawia chorych w świetny nastrój.

Są idealnymi towarzyszami dla emerytów gdyż zachęcają ich do częstego poruszania się oraz wpływają pozytywnie na integrację większej grupy. Świnki wzbudzają ogromne zainteresowanie, ciekawość i co za tym idzie aktywność. Przebywanie z nimi sprawia, że pacjenci zapominają, ignorują czy bagatelizują negatywne skutki choroby czy podeszłego wieku. Ponadto sprawiają, iż pacjenci czują się młodziej gdyż przywołują pozytywne wspomnienia młodości i kojarzone są z czasami beztroskiego dzieciństwa.

U Nas oprócz kózek, owiec, koni, psów , kotów, świnek są jeszcze kurki ozdobne oraz alpaki.

Odwiedz Nas i przekonaj się, jak kontakt ze zwierzęciem może cudownie wpłynąć na Twoje samopoczucie i sprawić, że poczujesz się wyjątkową osobą !

ZAPRASZAMY DO NAS NA RANCZO !!!